15 September vertrokken we met de auto naar de kust van Ecuador. Reizen is leuk, maar het betekent ook papieren, en papieren betekent wachten, lang wachten...
We gingen naar het mooie kuststadje Tonsupa, een stadje in de provincie Esmeraldas. De afstand van Pasto naar Tonsupa kun je vergelijken met de afstand van onze kust naar het Zuiden van Franrijk.
Een gerecht die typisch is in Ecuador is Ceviche. Het is een variant van de oester, maar dan beter. Ceviche wordt klaargemaakt met ajuin en tomaat. Op het eerste zicht zag het er vreemd uit, maar het was zeer lekker.
17 September hebben we andere stadjes in Esmeraldas bezocht.
We aten een ijsje in Atacames
en we bezochtten Casa Blanca in Same
18 September verlieten we de kust. Tijdens de terugweg reden we langs een stukje regenwoud, prachtig!
We stopten in Cotacachi. Als je houdt van leer, moet je hier zijn. Het stadje bestaat uit het ene na het andere winkeltje met lederwaren.Een ander stadje waar we langskwamen was Otavalo. Hier vind je nog indianen. Stel je geen indianen voor op een paard die communiceren door geluiden te maken, wel dragen ze (vooral de vrouwen) nog de typische kledij.
s'Avonds kwamen we aan in Quito, de hoofdstad van Ecuador en hoofdstad van de provincie Pichincha. Het centrum van de stad is een historisch gedeelte.
Dit is het witte huis in Ecuador. De president is Rafael Correa (weetje: zijn vrouw is een belgische..).
De patroonheilige die een belangrijke rol speelde bij de stichting van Quito is Virgin de El Panecillon. Het standbeeld staat op het hoogste punt van Quito, waar we een mooi zicht hadden over de stad.
Ecuador heeft zijn naam niet voor niets gekregen. Zoals je misschien wel of nog niet weet bevindt zich in Ecuador (Quito) el Mitad Del Mundo (middelpunt van de wereld).
Woensdag was het tijd om terug te keren naar Pasto, goodbye Ecuador.
Morgen reis ik terug naar San Andres,
voorlopig nog groetjes vanuit Pasto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten