De snelste eerst

Op zaterdagavond heb ik een trouw mogen bijwonen. Net als in de film was het in een wit kapelletje bij het strand. De bruidsmeisjes strooiden rozenblaadjes voor de voeten van de bruid. Na de viering was er feest: achter het eten kwam er plots trommelgeroffel de feestzaal binnen. Er werden allerlei carnavalspulletjes bovengehaald en iedereen begon gek te dansen, vandaar de naam: 'hora loca'.
De zondag verkende ik het eiland. Ik wist al dat het prachtig was, maar ik wist niet waar eerst te kijken, 1 woord: sprakeloos (mensen die mij kennen weten dat dit niet zo vaak gebeurt).
Het verkeer: in België hebben we voorrang van rechts en nog duizenden andere regeltjes, hier houden ze het simpel: de snelste eerst. Brommers, golfkarretjes, auto's, zelden een fiets en veel getuut is wat het dagelijkse verkeer inhoudt.
De eerste schooldag in Colegio Luis Amigo San Andrés: mijn Spaans is nog niet echt schitterend, om 5u opstaan en een uniform behoren ook niet echt tot mijn gewoontes. Ik voelde me als een kleutertje die voor het eerst naar de kleuterklas ging. Gelukkig werden de zenuwen snel weggewerkt tijdens het kennismaken met mijn klasgenootjes: iedereen was erg vriendelijk en gaven me meteen een warm gevoel. Hoewel ik niet echt veel verstond van de lessen, voelde ik me meteen op mijn gemak.

Groetjes vanuit San Andrés!