De snelste eerst

Op zaterdagavond heb ik een trouw mogen bijwonen. Net als in de film was het in een wit kapelletje bij het strand. De bruidsmeisjes strooiden rozenblaadjes voor de voeten van de bruid. Na de viering was er feest: achter het eten kwam er plots trommelgeroffel de feestzaal binnen. Er werden allerlei carnavalspulletjes bovengehaald en iedereen begon gek te dansen, vandaar de naam: 'hora loca'.
De zondag verkende ik het eiland. Ik wist al dat het prachtig was, maar ik wist niet waar eerst te kijken, 1 woord: sprakeloos (mensen die mij kennen weten dat dit niet zo vaak gebeurt).
Het verkeer: in België hebben we voorrang van rechts en nog duizenden andere regeltjes, hier houden ze het simpel: de snelste eerst. Brommers, golfkarretjes, auto's, zelden een fiets en veel getuut is wat het dagelijkse verkeer inhoudt.
De eerste schooldag in Colegio Luis Amigo San Andrés: mijn Spaans is nog niet echt schitterend, om 5u opstaan en een uniform behoren ook niet echt tot mijn gewoontes. Ik voelde me als een kleutertje die voor het eerst naar de kleuterklas ging. Gelukkig werden de zenuwen snel weggewerkt tijdens het kennismaken met mijn klasgenootjes: iedereen was erg vriendelijk en gaven me meteen een warm gevoel. Hoewel ik niet echt veel verstond van de lessen, voelde ik me meteen op mijn gemak.

Groetjes vanuit San Andrés!

Hellloooo Colombia!!!

Dit is mijn eerste blog over mijn verblijf in Colombia. Ik zal hier een jaar zo goed mogelijk proberen te integreren: dit houdt in dat ik de taal en de cultuur van de bevolking ter plaatse overneem en leef zoals zij dat hier doen. Eerst en vooral zou ik willen zeggen dat ik heel blij ben dat ik deze kans gekregen heb. Ik besef maar al te goed dat het een levenservaring is die me altijd zal bijblijven. Daarom zou ik heel graag de rotary en natuurlijk mijn ouders bedanken.

Donderdag 25 augustus om 4.00 uur verliet ik mijn huisje in België. Dit was de start van mijn verblijf in Colombia.
Na een reis van meer dan 24 uur kwam ik aan op het exotische eiland San Andrés. Van het moment dat ik uit het vliegtuig stapte voelde ik meteen het verschil. Het is hier tropisch warm en de mensen zijn super vriendelijk.
Vrijdag 26 augustus: vol van de muggenbeten stond ik op, ging naar buiten en kon niet geloven wat ik zag: wow!, dat was het enige wat ik op dat moment kon zeggen. Ik was 's nachts aangekomen en had dus nog niet zoveel van het eiland kunnen zien. Het is hier supermooi: net de poster boven mijn bed.
Ik bezocht de school en ben mijn uniform gaan halen. Maandag is mijn eerste schooldag: ik begin met LO (in 40 graden is dit volgens mij topsport). Ik laat jullie weten hoe dit verliep :).

Groetjes vanuit San Andrés!